Vandaag hadden we een heel interessant en ook indrukwekkend programma. Samen met twee facilitators van Barefeet Theatre zijn we op ‘outreach’ geweest.
Outreach is een belangrijk onderdeel van Barefeets programma. Eén of twee facilitators bezoeken plekken in de stad waar veel zwerfkinderen bijeen komen, om daar met ze in contact te komen. Ze kletsen over allerlei dingen met ze, over hun leven, hoe ’t met ze gaat, maar ook over mogelijkheden en kansen. Vandaag hadden ze ook wat kleren voor de kids bij zich.
De facilitators kennen het straatleven erg goed; een van hen heeft een aantal jaar zelf op straat geleefd voordat hij een plek in een opvanghuis accepteerde. Nu is hij volwassen, en werkt hij voor Barefeet Theatre.
Door de straatkinderen simpelweg aandacht te geven, door naar hun verhalen te luisteren, proberen ze de kinderen in te laten zien dat er ook alternatieven mogelijk zijn, en ze te inspireren en stimuleren om grip te krijgen op hun leven.
Het was ontzettend indrukwekkend voor ons omdat we een hele hoop super lieve kinderen tegenkwamen, maar waarvan vele echter compleet gedrogeerd waren en hun lijf én hun leven ruïneren door continu aan plastic flesjes te snuiven.
Aan de andere kant ervaarden we de sociale structuur, de sociale gemeenschap, en de bescherming van de groep waarin ze leven. Ook deze kinderen hebben een dagelijkse routine, net zoals iedereen: hun kleren wassen, water halen, bedelen op straat, sociale activiteiten met elkaar.
Maar zolang ze zelf niet de noodzaak voelen om iets te veranderen, zitten ze vast aan de plastic flesjes. En het is precies dit waar Barefeet en de Maakfabriek zich voor inzetten: eraan bij te dragen dat ook deze kinderen alternatieve mogelijkheden gaan zien.
