In zijn boek “Why birds sing” legt David Rothenberg uit hoe spreeuwen menselijke geluiden nabootsen, en die in hun eigen lied verwerken.
“Eén vogel floot vaak de eerste noten van “Way down upon the Swa-“, zonder ooit de neiging te voelen om “-nee River” toe te voegen. Zelfs niet na het horen van de hele zin, honderden keren geoefend op de piano. Ik denk dat dit een duidelijke ‘spreeuw-esthetiek’ laat zien: de vogel vond die verkorte zin gewoon beter… Hij pakt wat hij wil en stopt het in die vreemde spreeuwmuziek.” (David Rothenberg)
Ik doe zoals deze vogel: ik werk met foto’s, waar ik een deel of detail kies, en dat verwerk ik tot mijn eigen beeld. Dit levert vaak een werk op dat bekend voorkomt, maar dat toch niet herkend wordt. Het bevalt me om veel over te laten aan de fantasie en beleving van de toeschouwer.